ထီးက်ဳိးနန္းပ်က္ အေမွာင္ဖံုးလို႔
ျပည္ရြာပ်က္ျပိဳ...မီးေတာက္ဖံုးလုိ႔..
ျပာက်၏သို႔... စာပီမီးခြက္..
ေတာက္လင္းမွဳကင္း... မိွန္ေပ်ာက္ျပယ္လို႔..
ျမီသို႔ခ၀ပ္ခရ၏ ....။
လူမ်ဳိးအရိပ္... စာပီေဆာင္ဟု..
ပညာဟိရို႔... ဖြဲ႔ဆိုသည့္တိုင္း..
ဟိုးအယင္ခ်ိန္... စာပီအလင္း..
ျပည္ရြာဖံုးသို႔.. ေတာက္လင္းခ်ိန္က..
လူမ်ဳိးဂုဏ္ေရာင္ေတာက္ခ၏...။
စာပီညိဳးႏြမ္း... ျပည္ေလ့ကၽြမ္းလို႔..
လူမ်ဳိးျခားေအာက္.. ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္..
ျပည္ရုပ္မပီ... လူရုပ္မေပါက္..
ကုိယ့္စာပီေလ့.. ကိုယ္မသိဘဲ..
မ်က္ကန္းဘ၀ေရာက္ရ၏...။
စာပီေပ်ာက္က...လူမ်ဳိးေပ်ာက္လိမ့္..
စြဲမွတ္ယံုၾကည္.. မွတ္ယူကတ္လို႔..
ငါရို႔သြီးထဲ... စာပီ႔၀ိဥာဏ္..
တခါႏိုးထ... အသက္၀င္ဖုိ႔..
ကေလာင္ဆြဲကိုင္ကတ္ရမည္။ Written by: DO_OR_DIE
ရင္ဘတ္ကြဲမတတ္
ငိုၾကြီးနိန္တံုး
ရက္တိတအိအိ ျဖတ္လားဗ်ာလ္..
လြမ္းဆြတ္မွဳဒီဂရီ
တိုးနိန္ကတ္တံုး
လတိတဒိဒိေက်ာ္လားဗ်ာလ္..
မ်က္ရည္တိ၏
ေကာက္ေၾကာင္းကိုလိုက္ေငးနိန္တံုး
ႏွစ္တိတရြိရြိ ကုန္လားဗ်ာလ္…
ဇာပင္ဆိုဆို
ငါရို႔ရင္ထဲမွာ
အနာတစ္ခုက ဂုထိသြီးတစက္စက္
မုန္းတီးမွဳတိ
ဆထပ္တိုးယင္း
အသက္ခ်ဴလိုက္တိုင္း တဆစ္ဆစ္နာၾကင္တံုး
မၾကား၀ံ့ေရ
ေအာ္ငိုသံတိ
အိမ္မက္ဆိုးပိုင္ လာဗနာေျခာက္လွန္႔တံုး...
ဖိစီးမွဳတိေအာက္က
အျပင္းထန္ဆံုး
ရံုးထြက္အားတစ္ခုငါရို႔မြီးဖြားယင္း
ရကၡိဳင္တိသြီးနန္႔
တည္ေဆာက္ခေရ
ကဘာ့ျမီပံုထက္.. ျခီတဖက္စာေသ်ွတြက္
ေဒါသတၾကီး
ဆုပ္ထားေရလက္သီးတိေလ့
သနတ္ကိုင္ဖို႔ျဖီကတ္ရဖို႔ဗ်ာလ္…။ Written by: DO_OR_DIE
အင္းက်ီရင္ေဖာ္...ခ်က္ခါးေပၚႏွင့္...
မီနီစကက္...ေပါင္လယ္ေရာက္ကို...
ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္...ေနာက္ဆံုးေပၚႏွင့္...
ခိုက္သမီးပ်ဳိ...လမ္းေလ်ွာက္ေတခါ...
လူပ်ဳိေပါက္နန္႔...ျဂျဂြပ္အိုတိ...
မၾကည့္ေကမ်ား...ရိုင္းရာက်ထင္...
အားနာပါနာ...လိုက္ၾကည့္ၾကသည္...
ပဇြန္တုတ္၏...မ်က္လံုးႏွင့္...။ Written by: DO_OR_DIE
ေအနိန္႔.. ထထူးဆဆန္း.. ထမင္းစေစာစားစြာတိြလို႔ ေမေမက အံ့ၾသနိန္ေရ.. တစ္ခုေလ့ေတာ့မေျပာ..
အရာနိန္႔တိဆိုေက.. တစ္နာရီ.. ႏွစ္နာရီမတီးဘဲနန္႔ ထမင္းမစားတတ္ေတလူက.. ဆယ္နာရီမတီးခင္ကပင္ ထမင္းအိုးဖံုးလွန္နိန္ယာ .. လွန္ရစြာကေလ့..အေၾကာင္းဟိေရ.. ေအနိန္႔.. ရုပ္ၾဟင္ရံုမွာ.. နာမည္ၾကီးႏိုင္ငံျခားကားသစ္တင္ထားစြာ တြိခေရ.. ေဒကားကိုမျပခင္ကပင္.. ဂ်ာနယ္တစ္ခုမွာဖတ္လိုက္ရလို႔စိတ္၀င္စားနိန္စြာ.. ေယဇုနန္႔.. ေအနိန္႔ခါ ခါတိုင္းထက္ထမင္းစေစာစားထားလိုက္ေတ ေနာက္မက်ရေအာင္ပ............
ကားစေရဆိုစြာနန္႔... ဇာတ္လမ္းက တရံုလံုးကိုဆြဲေဆာင္ထားေရ.. .. ဇာတ္လမ္း၏အဟုန္အတိုင္းအားလံုးေမ်ွာပါ... လို႔..
အစပိုင္းဇာတ္လမ္းကရယ္စရာေခ်တိကေကာင္းပါေရ.. အကၽြန္ေလ့နဂိုကပင္ အရယ္သန္ေရအတြက္.. မ်က္ရည္ယို..(ယိုစရာဟိစြာအားလံုးယို) ပါေအာင္လိုက္ရယ္နိန္ေရ.. အကၽြန္ေဘးက လူတိဆိုေကပိုဆိုး.. တစ္ေယာက္နန္႔တစ္ေယာက္ အရယ္ျပိဳင္နိန္ကတ္လာေတာင္ထင္ရေရ.. တစ္ေယာက္အသံကို..တစ္ေယာက္ေက်ာ္ေအာင္ရယ္ကတ္စြာပံုစံမ်ဳိး..
တေျဖးေျဖးနန္႔ဇာတ္လမ္းက ေလးနက္ပါလတ္ေတ.. ဇာတ္ကြက္အေျပာင္းအလဲတိၾကမ္းပါလတ္ေတ.. ဇာတ္လုိက္ခမ်ာအလူးလူးအလဲလဲ.. သနားဖို႔ေကာင္းပါလတ္ေတ.. ဇာတ္လမ္းက အဆံုးပိုင္းမွာ ကေကာင္း၀မ္းနည္းဖို႔ေကာင္းပါလတ္ေတ.. သရုပ္ေဆာင္တိ၏ ပိုင္ႏိုင္ေရသရုပ္ေဆာင္ခ်က္တိေအာက္မွာ.. အကၽြန္တင္းမခံႏိုင္ယာ.. ပိက္ကားထက္ကမင္းသားနန္႔အျပိဳင္..အကၽြန္လိုက္ငိုနိန္မိေရ... ထူးဆန္းစြာက ေဘးကလူတိစြာအကၽြန္႔ကိုအထူးအဆန္းပိုင္လွည့္ၾကည့္နိန္ကတ္ေတ.. သူရို႔ကိုယ္တိုင္ေလ့..လက္ထဲက လက္ကိုင္ပ၀ါေသ်ွနန္႔လူမျမင္ေအာင္မ်က္ရည္ခုိးသုတ္နိန္ကတ္ေကေလ့.. သူရို႔မဟုတ္ေတအတိုင္းယာ...
ဇာတ္လမ္း ရယ္စရာေကာင္းနိန္ေရအခ်ိန္မွာ.. အကၽြန္လုိက္ရယ္နိန္ခေရ.. သူရို႔ေလ့.. ပေပ်ာ္ၾဟၾဟြင္အကၽြန္နန္႔တတူတူလုိက္ရယ္ခကတ္ေတ.. (ရယ္စရာေကာင္းေအာင္လုပ္ျပမွေတာ့ ရယ္ကတ္ဖို႔ပ)....... သူရို႔ရယ္မိစြာအတြက္ ၾဟက္ရြံ႔ေရအမူအယာမ်ဳိးတစိေလ့မျပခ...
ဇာတ္လမ္း ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းနိန္ေရအခ်ိန္မွာ.. အကၽြန္လုိက္ငိုနိန္ခေရ.. သူရို႔ေလ့.. ၀မ္းပမ္းတနည္းနန္႔ ငိုကတ္ေတ.. (၀မ္းနည္းစရာေကာင္းေအာင္လုပ္ျပမွေတာ့ ငိုကတ္ဖို႔ပ) .. ယေကေလ့.. သူရို႔ငိုနိန္စြာကိုေဘးကလူတိတြိလတ္ေမ ဆိုဗနာ.. လက္ကိုင္ပ၀ါေသ်ွနန္႔ မ်က္ရည္ခိုးသုတ္နိန္ကတ္ေတ.. ကိုယ့္ခံစားခ်က္အစစ္အမွန္ကို ထုတ္ျပဖို႔အတြက္ ၾဟက္ရြံ႔ဖို႔လုိလာ..
ရယ္စရာတြိေကရယ္ဖို႔.. ငိုစရာတြိေကငိုဖို႔နားရာ.. ယင္းဟင့္အတြက္ဇာေၾကာင့္ဖံုးကြယ္ထားဖို႔လိုဖို႔လဲ........
ပပြင့္လလင္းေျပာရေက.. အကၽြန္မ်က္ရည္က်လြယ္တတ္ေတ..... အထူးသျဖင့္.. ကိုယ့္ခ်စ္ခင္တန္ဖိုးထားေရလူတိနန္႔ ပက္သတ္ေက.. ပိုလို႔မ်က္ရည္လြယ္တတ္ေတ.. ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္အျဖစ္တိနန္႔မွမဟုတ္... အိမ္မွာအလွမြီးစပ္ထားေရငါးေသ်ွသီေကေလ့.. မ်က္ရည္က်ခ်င္..က်တတ္ေတ.. လူနန္႔တိရိစၧာန္တိကို အဓိက ခြဲျခားျပထားစြာက.. လူသည္.. မိမိခံစားခ်က္ကို ယွယွင္းလလင္းထုတ္ေဖာ္ျပတတ္ပနာ..တိရိစၧာန္တိက သူရို႔၏ ခံစားခ်က္ကိုယွယွင္းလလင္းထုတ္ေဖာ္မျပတတ္စြာအခ်က္ျဖစ္ေတ... ခံစားခ်က္ေရပင္ လူကိုတျခားသတၱ၀ါတိနန္႔ ကြာျခားစီေအာင္လုပ္ပီးေသာ အဓိက အခ်က္ျဖစ္ေတ... ...
လူမွန္ေက.. ခံစားခ်က္ဟိေရ.. လူလို႔ဆိုမွေတာ့.. ေယာက်္ားနန္႔မမ..ႏွစ္မ်ဳိးလံုးကို လူလို႔ေခၚေရ.... ေယတြက္နန္႔.. ေယာက်္ားမွာပါ..မမမွာပါ.. ခံစားခ်က္ဟိကတ္ေတ.. ခံစားခ်က္ဟိေရအတြက္.. ရယ္စရာတြိေရအခါလူသည္ ရယ္တတ္ေတ.. ယင္းပိုင္ဗ်ာလ္.. ငိုစရာတြိေရခါေလ့.. ငိုတတ္ေတ.. ခံစားမွဳသည္ပင္ လူ၏ တန္ဖိုး..... ယပိုင္.. လူတိုင္းခံစားမွဳဟိေရဆိုမွ..ေယာက်္ားက မငိုရ.. မမမွငိုရဖို႔ဆိုေက.. ေယာက်္ားသည္.. ခံစားတတ္ေတ ႏွလံုးသားမဟိေရ.. သတၱ၀ါဆန္းတစ္မ်ဳိးလား..မဟုတ္.. ေယပိုင္မဟုတ္သိ.. ေအခ်င့္စြာနည္းလမ္းမက်... ေယာက်္ားတိသည္ေလ့.. သြီးသားနန္႔ဖြဲစည္းထားေရခႏၵာကိုယ္နန္႔ အသက္ၾဟင္သန္နိန္ကတ္ေတ... ေယေက.. ေယာက်္ားတိသည္..ေလ့.. ရယ္စရတြိေက..ရယ္ေရပိုင္.. ငိုစရာတြိေရခါ..ငိုတတ္စြာဗ်ာလ္.. အဓိပ္ပါယ္မဟိေရ.. ဇာခိုက္က အရူးအေပါက ေျပာခမွန္းမသိေရ.. ေယာက်္ားမွန္ေက မ်က္ရည္မက် ဆိုေကပင္.. ငိုခ်င္ယင့္နန္႔.. မ်က္ရည္ခိုးသုတ္နိန္ရဖို႔လား? ...လြန္ခေရသကၠရစ္အေဟာင္းတိက က်က်န္ခေရ စကားလံုးအဆြီးအေဟာင္းတိအတြက္နန္႔ အကၽြန္ရို႔၏ ခံစားရေရအတိုင္းျပဳမူဖို႔စြာကိုေတြေ၀နိန္ရဖို႔လား? လူဆိုစြာခံစားတတ္ေသာ သတၱ၀ါျဖစ္သည္... ေယေၾကာင့္နန္႔....................... Written by: DO_OR_DIE
တြင္းမွား၀င္မိေရ ၾကြက္တစ္ေကာင္နန္႔တူေရမင္းကို..
ငါစကားတစ္ခြန္းေလာက္.. ေျပာခ်င္မိေရ..
မင္းSign Inလုပ္ခါ..Burmese People Site ထင္လို႔မ်ား..
မျမင္မကန္းနန္႔.. မွား၀င္မိစြာလာလို႔..
ၾကြက္ထဲမွာေလ့.. ၾကြက္စုပ္ဆိုစြာမွ..
မ်က္စိမွဳန္ေရ..ၾကြက္မ်ဳိးလို႔ငါၾကားဖူးေရေ၀..
မင္းအနိန္နန္႔..ေနာက္တစ္ခါ..တြင္းမွားမ၀င္ဖို႔..
ငါရို႔၏မ်က္စိတိကို.. အဆိပ္သင့္နိန္ေရဗမာစာသားတိနန္႔...အဆိပ္မခတ္ဖို႔...
မင္းအနိန္နန္႔.. ေနာက္တစ္ခါ..အိမ္မွားမ၀င္ဖို႔...
ငါရို႔၏ႏွလံုးအိမ္ကို.. သြီးဆိုးသြီးပုတ္တိနန္႔..မညစ္ပတ္စီဖို႔...
မင္းအနီနန္႔..ပုပ္ေဟာင္နိန္ေရ..ဗမာတိ၏...ေပါ့ပ်က္ပ်က္စကားလံုးတိကို...
ငါရို႔၏မိသားစုအသိုက္အျမံဳ.. ႏြီးထြီးေရကမၻာထဲကို..ေဆာင္ယူမလာဖို႔..
မင္းအနိန္နန္႔...ေလာက္က်နိန္ေရ..ဗမာငပိရည္တစ္ခြက္ကိုမကိုင္ေဆာင္လာဖို႔...
ငါရို႔၏မ်ဳိးဆက္သစ္တိ..ၾဟင္သန္ေရနိန္ရာကို...ငပိနံ႔နန္႔မပုတ္ေဟာင္စီဖို႔..
မင္းအနိန္နန္႔..မ်ဳိးမစစ္ေတ...လကၡဏာတိကိုထုတ္ပ်ာလ္မျပဖို႔..
ငါရို႔၏ရြီေရာင္မ်ဳိးဆက္ေသ်ွတိကို...ကၽြန္ဇာတ္တစ္ခါထပ္မသြင္းဖို႔..
မင္းအနိန္နန္႔...မင္းေယာက္ဖကို..ေနာက္တစ္ခါၾကက္ဥမတိုက္ဖို႔..
ငါရို႔ဘိုးဘီးတိ၏...အစိုင္အလာျမင့္မားေရ..စာပီကိုမေစာ္ကားဖို႔..
မင္းအနိန္နန္႔..ေနာက္တစ္ခါ....ရကၡိတရို႔အလင္းအိမ္ထဲ...
မျမင္မစမ္းနန္႔..တြင္းမွား၀င္မလာဖို႔..
ငါေတာင္းပန္ခ်င္ေရေ၀..ၾကြက္ေသ်ွ....။ Written by: DO_OR_DIE
